آخه
« آخه» میتونه معانی مختلف داشته باشه.
بیشتر وقتها «آخه» رو که میشنوی نیازی نیست به ادامه ش توجه کنی. بیشتر وقتها « آخه » یعنی یه عالمه عذر و بهانه و توجیه. بیشتر وقتها ناموجه.
از زمان سونوگرافی غربالگریش خیلی گذشته. ازش میپرسم چرا دیر اومدی؟ میگه« آخه » گرفتار بودم. عزاداری داشتیم، نمی تونستم بیام.
میگم آخی! (آخی، نه آخه، فرق میکنن این دوتا ) کی فوت شده؟
نگاهی کج الود و فرارکنان میندازه که یعنی «ای وای ، توضیح نخواه دیگه» و پچ‌پچ‌کنان میگه خوب بگم بدتر میشه که. بعد یه پرده صداش رو میاره بالا و میگه ،« آخه » پدر جاری ام یک ماه پیش فوت شده بود و نمیشد که من بیام سونوگرافی. «آخه » میخوام جشن جنسیت بگیرم، بعد خیلی بد میشد.
گاهی هم «آخه » نشانگر اعتراضه!
مثل « آخه » ی من، که: چی؟ «آخه » سونوگرافی به این مهمی رو برای عزای پدر جاری و جشن جنسیت انجام ندادی؟ « آخه » من چی بگم؟
تلاش کرد یه «آخه» ی دیگه بگه، ولی دیگه «آخه» هم به یاری‌اش نیومد. ظاهرا پشیمون و نادم دراز کشید تا سونوگرافی بی وقتش رو شروع کنیم.
یه روز عاطفه پرستار مهرناز تو آبادان سیاه پوشیده و با حال داغون و چشمهای خونبار و سردرد وحشتناک اومد پیشم. از حال داغونش جویا شدم گفت از مجلس ختم میام. برادر شوهر همسایه مون فوت شده.
گفتم خوب این حال تو برای چیه ؟ من فکر کردم یکی از نزدیکانت خدای نکرده چیزی شده.
گفت «آخه» انقدر کوبیدم تو سرم و گریه کردم که سرم داره منفجر میشه. «آخه » ما رسم داریم ، میریم مجلس ختم باید خیلی گریه و ناراحتی کنیم.
انقدر تو سرم زدم وگریه کردم که صاحب مجلس برام اب اورد و گفت تو برو خونه.
– وقتی سونوگرافی بررسی سلامت فراموش شده در سایه ی حواشی عزای پدر جاری و جشن جنسیت ختم به خیر شد وهمه چیز خوب بود ، نفس راحتی کشیدم و این خاطره رو برای «آخه » گوی روی تخت تعریف کردم و با هم کلی خندیدیم . و همه چی ختم به خیر شد.
ولی همیشه هم « آخه » ها ختم به خیر نمیشن. گاهی اوقات تا ته «اخه » ها که میری فرو میری تو یه باتلاق پر از دلیل و توجیه و عذر و بهونه ، بی راهی برای برگشت . بی امکان جبران.
« آخه » رو کم بگوییم و گزیده بگوییم. چون دُر.