قهوه ی دکافئینه نباشیم
قهوه ی دکافئینه نباشیم
بهترین حالت اینه که خود خودت باشی. خالص و رُک و این رو اون رو یکی.
خیلی بده وقتی خودت نیستی، جراتش رو نداری، یاد نگرفتی خود خودت بودن رو. ولی همه می دونن خودت نیستی! تکلیفت با خودت و با همه معلومه.
ولی از اون خیلی بدتر خودت نبودن و ادای خودت بودن رو در آوردنه. انقدر می پیچونی و بازی میکنی و بازی میدی که خودت هم یادت میره راست راستی چی بودی. دیگه خودت هم خودت رو گم میکنه.
آدمی که ادای خودش بودن رو در میاره مثل قهوه ی دکافئینهس. بو و رنگ و مزه همونه، ولی اون اصلیه رو که کافئین باشه نداره. قهوهس، ولی قهوه نیست، ادای قهوه رو در میاره. برای همین حالت رو خوب نمیکنه.
قهوه ی دکافئینه نباشیم.
برای دیدن بقیه ی داستان ها کلیک کنید