توالت فرنگی
یکی از درخواست‌ها، گاها گلایه‌ها، و گاها از گناهان برشمرده شده‌ی من توسط دوستان نیلویی‌م، نداشتنِ توالت فرنگی تو مطبه.
این پست یه درددل جمعهوار در باب چراییِ این فقدانه:
ساختمون مطب از اول اینجوری نبود. دوستای نیلویی قدیمی یادشونه، اون موقع از اول توالت ساختمون ایرانی بود. من وقتی شروع کردم همه‌ش به فکر تغییرش به توالت‌فرنگی بودم. تا اینکه چندسال پیش برنامه‌ی بازسازی مطب پیش اومد و تو اون مدت ما تو یکی از واحدهای همین ساختمون مشغول شدیم.
توالت این واحد از نوع «فرنگی» بود. تموم سختی‌های دوران بازسازی یه طرف، مدیریت و «بهینه سازی» وضعیت توالت یه طرف دیگه. وضع جوری بود که بعد از هر بار استفاده منشی بنده خدا باید میرفت و سیفون نکشیده، دور توالت کثیف، دستمال تو کاسه‌ی توالت، آب ریخته شده کف زمین، شلنگ افتاده و در کمال ناباوری حتی جای کفش روی نشیمن رو سامون میداد!
همونجا بود که تصمیمم رو گرفتم و به اوستا احمد گفتم توالت اصیل ایرانی، بی حرف، تمام! توالت‌فرنگی خریده شده پس داده شد و ایرانیش جایگزین شد.
سخنی از بزرگان!
در تموم این سال‌ها پای تموم گله و شکایت‌ها و حتی انتقادهای شدید تو صفحه‌ی عمومی اینستا ایستادم.
کاملا می‌فهمم که در زمان بارداری استفاده از توالت ایرانی خیلی سخته، ولی باور کنین، از من به عنوان یه دوست قدیمی بپذیرین، نیلو توالت‌فرنگی‌پذیر نیست! وگرنه کار دوروز اوستا احمدمونه.
هنوز فرهنگ استفاده از توالت‌فرنگی تو جاهای عمومی شلوغ خیلی کار داره تا نهادینه بشه.
• قول میدم، قول مردونه-زنونه، که به محض اینکه حس کردم به اون مرحله رسیدیم که به فکر نفر بعد از خودمون هم باشیم، اونم در هر مکان عمومی و نه فقط توالت، از این توالتهای ژاپنی براتون میذارم که هم آهنگ پخش می‌کنه، هم بخاری داره هم کولر! باور کنین قول میدم 🙂
هروقت خواستین گله کنین همون طور که تو سالن نشستین یه نگاهی به وضعیت لیوان‌ها بندازین. هروقت همه یادگرفتن آشغالشون رو تو سطل بندازن، «توی سطل»، نه جایی «در اطراف سطل»، شاید وقت توالت فرنگی رسیده باشه.
برای مطالعه ی سایز داستان های مطب کلیک کنید
برای مشاهده صفحه اینستاگرام سونوگرافی نیلو کلیک کنید.