ساعت ۵ عصر
اتوبوس بی آر تی ولیعصر به سمت مطهری.
تو هر ایستگاه به جمعیت اضافه می شه و همه تنگ تنگ کنار هم ایستادن، دستای کنار هم چسبیده به میله ها و نفس ها تو هم.
پنج‌نفر اون ورتر اشاره ی سر دختر جوونی رو می بینم که با چشم و ابرو بهم می گه بغلیتو صدا کن. بغلیم که برمی گرده از پنج تا اون ورتر بلند می پرسه رنساژ موهات با چه رنگی یه؟ بغلیم با خلوص و دقت خیلی زیاد شروع می کنه به توضیح تغییرات رنگش از سیاه پر کلاغی تا رنگ طوسی/سبز الانش. جمعیت زیادی به توضیحاتش گوش می کنن، حتی خانمی که روی صندلی روبروی ما خودشو به خواب زده تا مجبور نشه جاشو بده به مامانی که بچه ی نوزادش بغلشه.
فردا تعداد خانم‎های با رنساژ طوسی /سبز بیشتر خواهد شد.