تصویر روی تی شرتش تو نیمه تاریکی اتاق سونوگرافی نظرم رو جلب کرد. تصویر خیالپردازی با محبوب ، با لبخندی مهربون بر لب.
گفت شوهرم این تیشرت رو برام خریده. میگه این خودشه.
گفتم حتما خیلی مهربونه. که هنوزم با وجود بابا شدن و با این همه بالاپایینا خیالپردازیش با عشقشه.
وقتی همسرش اومد تو دیدم درست شبیه تصویر روی تیشرته. مهربون و خوشرو ، با نگاهی مهربون و عاشقانه به همسرش.
و وقتی دست همسرش رو بوسید و قربون صدقه ی دخترک شیطونش رفت دلم نیومد بهش نگم که قدر این مهربون بودن ها روبدونه. که تو این زمونه ی سخت ، مهربون بودن خیلی ارزش داره. که تو این روزهای نامهربون ،مهربون موندن خیلی سخته.

امروز روز جهانی مهربانی یه. تو این روز قدر همه ی مهربون های دور وبرمون رو بدونیم. که دنیامون بیش از هرچیز به عشق و مهربانی نیاز داره.