ساده‌س و علاوه براون واکنش‌هاش هم ساده‌س، هیجانی نیست. از اونایی که فکر می‌کنی دارن توی دل یکی دیگه رو نگاه می‌کنن.
پشت در صدای همهمه میاد، که بعد معلوم میشه همراهاش هستن. همراه‌های هیجانی، برعکس خودش.
سونوگرافیش انجام میشه و خبر سلامت پسرش داده میشه و پسر بودن تو دلیش خیلی حالش رو عوض نمی‌کنه. حداقل من نمی‌فهمم. می‌دونم خیلی وقت‌ها حال درون با حال بیرون فرق دارن. خیلی هم فرق دارن. ولی درهرحال حال بیرونش همون طور ساده میمونه.
‌
همین که پاش رو از اتاق سونوگرافی می‌ذاره بیرون صدای جیغ خوشحالی همراه‌هاش مطب رو پر می‌کنه. یکی از صداها بلندتر و خوشحال‌تره. از اون خوشحال‌های ذوق کن و پر هیجان.
صداش میاد که هر سی ثانیه میگه یه بار دیگه بغلت کنم و…. یه صدای جیغ خوشحالی!
صدای جیغ همراه ِ ذوق کن تا سر خیابون میاد، با همون فواصل سی ثانیه ای. می‌پُرسم و می‌فهمم خواهرشوهره، خواهرشوهر ذوق کن!
‌
از قدیم گفتن دختر که داشته باشی بعد از مرگت گریه کن داری.
حالا باید یه تبصره اضافه کنن، که خواهر شوهر که داشته باشی ، ذوق کن داری!
حالا تقسیم بندی نوع خواهرشوهر و وابستگی میزان ذوق کنی‌اش به پسر بودن یا نبودن می‌مونه برای بعد.