میگه به مامانم گفتم «پُف» نکن. گفت یعنی چی؟ گفتم خُر و پف که میکنی، « خُر» ش عیبی نداره ولی «پُف » نکن، سرما خوردی منم میگیرم.

خُر بدون پف دیگه خُر و پف نیست که. نفسی که با « خُر » میره تو سینه، اگه با «پف» نیاد بیرون خفه میکنه. مثل خیلی چیزها که بودن شون وابسته ی همه، بدون هم هستن، ولی نه اون چیزی که با هم میتونن باشن.

یه چیزایی رو نمیشه از یه چیزایی جدا کرد. اگه جداشون کنی هرکدوم به تنهایی هیچی نیستن. «خُر» ی که «پُف» نشه، بغضی که اشک نشه، خشمی که داد نشه، عشقی که بیان نشه، محکوم به مرگ آن.

قرار شد هر دو قسمت «خُر» و «پف» مادر رو باهم بپذیره و یه راه چاره ای برای کنار اومدن با هردوتاشون پیدا کنه.

حواسمون به جدانشدنی‌های زندگی مون باشه. مثل «خُر» بدون «پف» تو سینه حبس شون نکنیم. «پف» شون کنیم بیرون، تا سبک شیم و جا رو برای خُر‌‌و پف های بعدی باز کنیم.

 

برای مطالعه ی سایز داستان های مطب کلیک کنید
برای مشاهده صفحه اینستاگرام سونوگرافی نیلو کلیک کنید.